Walang pinagbago
Parang ang noon at ngayon ay iisa
Walang ngayon
Tanging kahapong
Paulit-ulit
Gaya ng walang katapusang mga hampas
Ng dagat sa kabatuhan
Mga hampas na katumbas ng mga segundo...
Mga hampas ng dagat na katumbas ng mga Linggo…
Mga ilang buwan…
Mga hampas ng mga buwang naging ilang taon…
Hanggang ang mga hampas ng mga dagat
Ay parang sampal na sa aking inang
Naghihintay hanggang sa kailangan na ngang
kalimutan kung ano ang ngayon...
Kung ano ang kasalukuyan
Ang mga hampas ng along yaon
Ay talagang parang mga sampal ng mga alaala
Na kailangan nang kalimutan para matanggal na ang sakit
Para mabunot na ang lahat ng mga tinik sa mga puso ng mga nawalay
Upang tumamlay na ang mga alon
At magpahinga na ang dagat.
Katre (Bed) is a memory play of a character named Lea while waiting for her husband and son to go home. This is amidst all the here-says that her husband and son have been part of the desaparecidos or those people who are allegedly kidnapped by authorities being accused as members or part of the rebel groups commonly called as NPAs. Due to lack of basis to prove such assumptions, Lea continuous to survive living with a lot of memories which can be tailed as either her fantasies believing that her husband and son will soon come back knowing that it has been many years that they didn’t come home.
Katre will be staged from August 24, 30, 31; September 1, 2011 at the Exhibit hall, 3/F Gonzaga Hall, Ateneo De Manila University.
Post a Comment
POST YOUR COMMENT BELOW