Pangalawa ito sa mga LABING APAT na mga tula kong paalamat na may LABING APAT na pantig sa bawat LABING APAT na taludtod.
Noon wala pang tinatawag na mga gubat
Lahat ng mga puno tinatago ni Satsat
Malalaki maliliit nandoon ang lahat
Parang alahas nakadikit sa kanyang balat
Isang araw may napahapon na isang pipit
Sa balat ni Satsat siya mismo doon kumapit
Pinalayas ni Satsat at sinabi’y siya’y pangit
Nagalit ang pipit sabay tingala sa langit
Sa awa ni Bathala sa pipit na umawit
Sumama sa mga pakpak ang balat ni satsat
Sa lahat ng mahapunan doon makakalat
Mga punong dapat walang sinumang kumalap
Kaya bawat paghapon niya, ang balat ni satsat
Ay naging tinumpok na punong tawag ay gubat.
Post a Comment
POST YOUR COMMENT BELOW